Forfaiting – co to jest?

Forfaiting to jedno z narzędzi finansowych, które może znacząco ułatwić zarządzanie finansami zarówno małym, jak i dużym przedsiębiorstwom. Czy wiesz, na czym polega i jakie korzyści może przynieść Twojej firmie? W artykule przyjrzymy się dokładnie definicji forfaitingu oraz różnicom w porównaniu z faktoringiem. Zrozumienie, jak działa forfaiting i jakie są jego zalety oraz wady, pozwoli Ci lepiej ocenić, czy jest to rozwiązanie odpowiednie dla Twojego biznesu. Zapraszamy do lektury!

Definicja forfaitingu

Forfaiting to popularne narzędzie finansowe, w którym eksporter — zwany forfaitystą — sprzedaje swoje wierzytelności instytucji finansowej, czyli forfaiterowi. Cechą forfaitingu jest brak prawa regresu; forfaiter przejmuje ryzyko niewypłacalności importera.

Proces ten dotyczy sprzedaży towarów lub usług z odroczonym terminem płatności, przy czym eksporter otrzymuje od forfaitera zdyskontowaną wartość wierzytelności, co pozwala mu na natychmiastowy dostęp do środków finansowych.

Forfaiting a faktoring – różnice

Forfaiting i faktoring, choć oba narzędzia finansowe służą do zarządzania wierzytelnościami, mają istotne różnice:

• Forfaiting jest dedykowany głównie transakcjom międzynarodowym — zabezpiecza interesy eksporterów. W odróżnieniu od tego, umowy faktoringu obejmują zarówno transakcje krajowe, jak i międzynarodowe, co sprawia, że jest bardziej uniwersalny.
• W faktoringu wypłacana jest zazwyczaj tylko część wartości faktury; resztę otrzymujesz po spłacie przez kontrahenta. Natomiast forfaiting wypłaca całą wartość należności od razu, co jest szczególnie korzystne dla eksporterów.
• Faktoring jest dostępny dla firm z różnych sektorów, w tym małych i średnich przedsiębiorstw, podczas gdy forfaiting jest najczęściej stosowany przez większe firmy eksportujące.
• Dodatkowo, forfaiting zabezpiecza transakcje długoterminowe oparte na wekslach, a faktoring koncentruje się na krótkoterminowych umowach.

Jak działa forfaiting?

Forfaiting to proces, w którym forfaiter nabywa wierzytelności z transakcji eksportowych, umożliwiając eksporterowi szybkie uzyskanie gotówki. Usługę forfaitingu cechuje przejęcie przez forfaitera ryzyka niewypłacalności importera oraz kosztów windykacyjnych.

Zalety i wady forfaitingu

Forfaiting to narzędzie finansowe, które wspiera firmy realizujące transakcje międzynarodowe, zapewniając im płynność finansową dzięki możliwości szybkiego pozyskania gotówki. Jego elastyczność, wynikająca z charakteru umów nienazwanych, pozwala na dostosowanie warunków do indywidualnych potrzeb obu stron.

Jednak główną wadą forfaitingu jest wysoka stopa dyskontowa, która może znacząco obniżyć opłacalność tego rozwiązania. Mimo to umowy forfaitingowe często zawierają zabezpieczenia, takie jak awale czy poręczenia, co zwiększa bezpieczeństwo i stabilność transakcji zarówno dla eksportera, jak i forfaitera.

Przykłady zastosowania forfaitingu

Forfaiting to narzędzie finansowe, które znajduje szerokie zastosowanie w różnych sektorach gospodarki, zwłaszcza w handlu międzynarodowym. Wyobraźmy sobie firmę eksportującą nowoczesny sprzęt do siłowni. Transakcje te często wiążą się z długookresowymi terminami płatności, co może stanowić ryzyko niewypłacalności kontrahenta. Dzięki forfaitingowi firma może sprzedać swoje wierzytelności bankowi, który przejmuje na siebie ryzyko niewypłacalności dłużnika.

W praktyce oznacza to, że eksportująca firma otrzymuje natychmiastową zapłatę za swoje produkty, eliminując obawy związane z niewypłacalnością kontrahenta. Bank, przejmując wierzytelności, ponosi pełne ryzyko niewypłacalności dłużnika, co eliminuje konieczność dochodzenia należności przez zbywcę wierzytelności.

Dla kogo przeznaczony jest forfaiting?

Forfaiting jest idealny przede wszystkim dla eksporterów i importerów, zwłaszcza tych, którzy prowadzą handel produktami wymagającymi kosztownej i czasochłonnej produkcji. Mogą z niego korzystać zarówno osoby prawne, jak i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

Kluczowym warunkiem skorzystania z forfaitingu jest posiadanie zbywalnych, bezspornych wierzytelności eksportowych z odroczonym terminem płatności oraz pozytywna ocena zdolności kredytowej importera, co stanowi podstawę bezpieczeństwa transakcji.